De wind blaast nog altijd ruig;
de zon gaat langzaam onder.
Ondanks al het natuurgeweld
biedt het dal een plaatsje zonder.
Een kroon van rots stekend uit 't aard,
is waar wij herberg vinden.
Nat en vermoeid begeven wij ons
tot het oord waar schapen zingen.
De avond is gevallen.
Ons bestaan blijft voor nu een feit.
Mijn pasta carbonara vormt eindelijk
een moment welverdiend respijt.