De Gestelse Bonje was een wrijvingssituatie die ontstond tussen het oostergestel en het westergestel in de tijd dat Opa Van van der Piek zijn huis aan het bouwen was. De twee groeperingen kenmerkten zich als twee buurtgemeenschappen die aan weerszijden van de Dommel woonden. Het geschil bestond daaruit dat het oostergestel van mening was dat ze de Dommel om St. Michielsgestel heen wilden graven, terwijl het westergestel deze mening niet was toegedaan. Zij wilden juist dat ze de Dommel zo zouden aanleggen dat deze van het noorden naar het zuiden zou stromen, in tegenstelling tot de toenmalige situatie. Hun motief hiervoor was hun niet onverhulde vijandschap met het Belgische volk die met de noordwaartse stroming zeer gemakkelijk het Brabantse St. Michielsgestel kon bereiken. Voor het Oostergestel was dit echter geen punt.
De kering van het tij zat 'm daarin dat Van van der Piek het huisje bij de Dommel bouwde juist toen het conflict op zijn heetst was. Het oostergestel en westergestel stonden aan weerszijden van den Dommel en het Westergestel dreigde de brug te verbrijzelen. Juist op dat moment besloot Van van der Piek van zijn constructie weg te lopen en te genieten van een welverdiende ontspanning. Bij het zien van de commotie liep Van van der Piek naar de brug en zetelde zich op het geometrische midden van de constructie. Toen het tweekamp deze verschijning gadesloeg, daalde in allen een bovennatuurlijke rust en wel direct werd alle twist opzij gelegd. Na deze gebeurtenis was het aanzien van Van van der Piek exponentieel gestegen en toen zijn huis af was werd het gedoopt tot "Het Huis van Van van der Piek".